Sa simula pa lang,
Ay natagpuang ganap,
Ang katotohanang naiiba,
Ikaw at ako'y 'di sila;
Sa panig ng langit, walang masama,
Ngunit tayong dalawa'y lito,
'Di alam kung pupusta sa laro.
Malaya ako, malaya ka,
Ngunit tayo'y malaya nga ba?
Kapwa takot, hahakbang ba ako?
Umaatras ka, nanlalamig at hapo;
Ako man ay napapagod na,
Bakit ikaw ang nakatagpo?
Ngunit umagos ang tubig sa ilog,
Walang dapat ikatakot,
'Di na ako lilingon pa,
Mangangarap at titingala,
Narito ang mga sumasayaw na tala,
Katabi ang buwang hugis letra.
Pumanaw ang gabi —
Literal at hindi;
Sumilay ang mga ngiti,
Nang maglapat ang ating mga labi,
Kanina, sa isang aksidente,
Na 'tinakda palang mangyari.
Tumingkad ang mga ilaw sa ilog,
Nagpaalam sa kahapong 'tila 'di susulong,
Inilatag mo ang pilak na sapin,
Sa damuhang kinumutan ng hangin,
Gabi na at madilim,
Salamat sa mga bituin.
May walang hanggan sa pasyalan,
May pag-ibig sa dyip na sinasakyan,
Naghihintay ang tren sa iyong paghalik,
Sa pisngi at labi ng 'yong langit;
Yakapin mo lang ako ng paalam,
Panaho'y darating para sa walang bitawan.
Ngunit isinasaboy ang mga talulot,
Ang mga puting bestida'y sumasayaw,
Alam kong ika'y nababagot,
Kung puwede lang akong sumabay;
Pero hindi pa tapos ang pagbibilang,
Nasa apat pa lamang.
Ngayo'y muling nangangamba,
Paano kung nagkamali pala?
Ayaw kong muling magdusa,
Ngunit isipa'y 'di mag-iiba;
Ang pagmamahal ay naghihintay,
Iibigin ka kahit ika'y magtagal.
Hawak ko na ang mga rosas,
'Wag ka sanang umabante o umatras,
Hindi man ito panahon ng palasyo't mansanas,
Lungkot ay 'di mo na madadanas;
Hawakan natin ang isa't isa,
Sa sugal 'wag magsisi... mahal kita.
12/11/2014 12:13 a.m